123

123	Linia zwykła
Częstlliwość	15-20min.
Czas jazdy	39-51min.
Obsługa	Zajezdnia Ostrobramska,Stalowa

Historia

Linia została uruchomiona 22 lipca 1949 roku. Połączyła wówczas skrzyżowanie Jagiellońskiej i Wójcika, przezTargową, Ząbkowską, Radzymińską, Naczelnikowską i Księcia Ziemowita, z Klementowicką. 30 października 1950roku jej praski kraniec przeniesiono na

Autobus Solaris Urbino 15 na linii 123 na ul. Zamienieckiej

skrzyżowanie Targowej i Białostockiej, a 4 marca 1953 – pod Dworzec Wileński. 19 grudnia 1956 linia dotarła Targową, 11 Listopada, Inżynierską, Ratuszową i aleją Stalingradzką doplacu Leńskiego.

Od 1957 roku, jadąc w kierunku placu Leńskiego, autobusy linii 123 skręcały z Ząbkowskiej w Markowską iBiałostocką docierały do Targowej. 5 października 1958 roku, w związku z nową organizacją ruchu w rejonie ulicy11 Listopada, linię wycofano z alei Stalingradzkiej i skierowano do placu Leńskiego Ratuszową (w przeciwnym kierunku 11 Listopada) i Dąbrowszczaków. W 1960 roku wydłużono trasę linii na Elsnerowie – ulicami Księcia Ziemowita i Swojską do pętli przy Jesiotrowej. Ta trasa obowiązywała do 8 lipca 1978, kiedy to linia 123 uległa likwidacji poprzez połączenie z 170 (Powązki – Radzymińska).

Ponowne uruchomienie linii miało miejsce 5 października 1980. 123 połączyło wówczas nowe osiedle Gocław(pętla na skrzyżowaniu alei Bieruta i alei Zawadzkiego) z rondem Wiatraczna, przez aleję Bieruta (w przeciwnym kierunku: aleję Bieruta, Jóźwiaka, aleję Zawadzkiego), Zamieniecką i Grochowską. Niecały rok później trasę linii wydłużono w kierunku Saskiej Kępy – aleją Zawadzkiego i Egipską do Afrykańskiej. Od 15 stycznia 1983 roku linia docierała już Egipską, Saską, Brazylijską i Międzynarodową do Zwycięzców.

Od 15 października 1984 część kursów 123 docierało z ronda Wiatraczna, Wiatraczną, Chrzanowskiego, Mińską,Terespolską, Stanisławowską, Mińską, Chodakowską, Żupniczą, Bliską i Lubelską, do Dworca Wschodniego. 15 grudnia 1985 wydłużoną trasę wprowadzono we wszystkich kursach. Jednocześnie wycofano 123 z ulicy Jóźwiaka, kierując aleją Bieruta i aleją Zawadzkiego w obu kierunkach. 24 lutego 1990 trasę linii wydłużono z Saskiej Kępyprzez Zwycięzców, Francuską (od 1991: Saską i aleję Waszyngtona), aleję Zieleniecką, Targową i Kijowską doDworca Wschodniego. W ten sposób oba krańce linii 123 znalazły się w rejonie stacji kolejowej Warszawa Wschodnia – jeden od strony ulicy Lubelskiej, drugi zaś od strony Kijowskiej. Jednocześnie na Gocławiu linię skierowano aleją Zawadzkiego i Umińskiego do Fieldorfa.

1 września 2000 roku linię skierowano od ulicy Bora-Komorowskiego przez Meissnera, Fieldorfa, Bora-Komorowskiego i Umińskiego do Fieldorfa, a 1 października 2007 wycofano ją z Fieldorfa i Bora-Komorowskiego, kierując od Meissnera do Umińskiego Jugosłowiańską.

Trasa

ostatnio zmieniana 1 października 2007

Ulice

Dworzec Wschodni (Kijowska) – Kijowska – Targowa – al. Zieleniecka – al. Waszyngtona – Saska –Zwycięzców – Międzynarodowa – Brazylijska – Saska – Egipska – Bora-Komorowskiego – Meissnera –Jugosłowiańska – Umińskiego – Fieldorfa – Zamieniecka – Grochowska – Zakole – Wiatraczna (powrót:Wiatraczna – Grochowska) – Wiatraczna – Chrzanowskiego – Mińska – Terespolska – Stanisławowska – Mińska –Chodakowska – Żupnicza – Bliska – Lubelska – Dworzec Wschodni (Lubelska)

Ciekawostki

Ciekawostką linii 123 jest to, że jej dwa krańce są najbliżej położonymi przystankami końcowymi – obie pętle linii 123 znajdują się zaledwie kilkadziesiąt metrów od siebie, po dwu stronach Dworca Wschodniego. W międzyczasie jednak pokonuje kilkunastukilometrową trasę, której przejechanie zajmuje jej kilkadziesiąt minut.